De reis en eerste dagen in Cambodja
Blijf op de hoogte en volg Ilse
19 September 2015 | Cambodja, Khett Siem Reab
Suasdei lieve familie, vrienden en vriendinnetjes.
Woensdagochtend vertrokken vanaf Schiphol, met een backpack van 12kg, nadat mn lieve ouders me uitgezwaaid hadden. Deze reis met 2 overstappen heb ik niet alleen hoeven maken, Jedidja had precies dezelfde vlucht en haar ken ik van de introductiedag. De vlucht vond ik luxe, dekentje en kussen lag voor me klaar, 2x eten met rijst en vis (zeker aan te wennen ) en 2 films gekeken. In Ho Chi Minh hadden we haast maar de Aziaten nemen de tijd, ze lopen zo sloom... Dit is een nogal dingetje zoals sommige van jullie zullen begrijpen ;) in Siem Reap eveneens zo, bij het aanvragen van het visum zaten er wel 10 mannen en vrouwen die elk 1 handeling uitvoerde, van de laatste kreeg ik mn paspoort met visum terug, de rest was druk met een mobieltje. We werden opgehaald en in tuktuk naar het Victory Guest house gebracht, wat een beleving en we keken onze ogen uit. Er is zoveel politie op straat en ze delen geen bonnen uit of meten geen snelheid, nee ze staan daar gewoon, sigaretje roken of bellen of gewoon niks te doen. Het verkeer is hier ook iets afwijkend dan bij ons, ik zal niet overdrijven voor de bezorgde familieleden onder ons maar het is een beetje chaotisch; auto, tuktuk, scooter en fiets ( niet hun sterkste kant maar ze doen t wel) rijden op dezelfde weg, als ze linksaf willen slaan steken ze van te voren al over en rijden dus tegen t verkeer in. Wel zijn ze zo sociaal om te remmen en bellen bij passeren . De Cambodja en zijn verder hartstikke lief, ze vinden t geweldig als je Khmer wil leren en helpen je graag. So far over Cambodja.
Ik verblijf dus in t Victory Guest house net buiten de stad waar alle vrijwilligers verblijven in een eigen kamer. Op mn fietsje ben ik rondgeleid door de stad en achterop de scooter bij Sarry van conCERN naar Grace House waar ik ga werken, een klein half uur fietsen vanaf mn kamer. Op een groot terrein staan houten huisjes waarvan sommige fungeren als klaslokaal, er is een kantoor en bibliotheek en er staat een woonhuisje waarin 4 onderontwikkelde of meervoudig gehandicapten kinderen verblijven omdat ze thuis niet konden blijven (door mishandeling, verwaarlozing en opsluiting). Andere kinderen gaan hier naar school. Dinsdag start ik er om 8.30u.
Eten en drinken is cheap, voor 1-4 dollar (vergelijkbaar met euri) heb je een goedr maaltijd, de Amok is hier traditioneel en heerlijk! Het is een groentensoep van kokosmelk met vis en rijst, heel kruidig. De cocktails vloeien de eerste dagen al aardig, zeker op de tapasavond waar alle vrijwilligers elke vrijdagavond naartoe gaan. Met Julie en Jedidja uit NL ontdek ik oa de stad en de Wats (tempels). Dit weekend gaan we met zn 3en op de fiets naar Ankor Wat en kijken naar de zonsop- en ondergang. Hopelijk hebben jullie nu een beetje een idee hoe ik hier leef, alles went heel snel heb ik nu al gemerkt.
Eah sen heuy, veel liefs!
Woensdagochtend vertrokken vanaf Schiphol, met een backpack van 12kg, nadat mn lieve ouders me uitgezwaaid hadden. Deze reis met 2 overstappen heb ik niet alleen hoeven maken, Jedidja had precies dezelfde vlucht en haar ken ik van de introductiedag. De vlucht vond ik luxe, dekentje en kussen lag voor me klaar, 2x eten met rijst en vis (zeker aan te wennen ) en 2 films gekeken. In Ho Chi Minh hadden we haast maar de Aziaten nemen de tijd, ze lopen zo sloom... Dit is een nogal dingetje zoals sommige van jullie zullen begrijpen ;) in Siem Reap eveneens zo, bij het aanvragen van het visum zaten er wel 10 mannen en vrouwen die elk 1 handeling uitvoerde, van de laatste kreeg ik mn paspoort met visum terug, de rest was druk met een mobieltje. We werden opgehaald en in tuktuk naar het Victory Guest house gebracht, wat een beleving en we keken onze ogen uit. Er is zoveel politie op straat en ze delen geen bonnen uit of meten geen snelheid, nee ze staan daar gewoon, sigaretje roken of bellen of gewoon niks te doen. Het verkeer is hier ook iets afwijkend dan bij ons, ik zal niet overdrijven voor de bezorgde familieleden onder ons maar het is een beetje chaotisch; auto, tuktuk, scooter en fiets ( niet hun sterkste kant maar ze doen t wel) rijden op dezelfde weg, als ze linksaf willen slaan steken ze van te voren al over en rijden dus tegen t verkeer in. Wel zijn ze zo sociaal om te remmen en bellen bij passeren . De Cambodja en zijn verder hartstikke lief, ze vinden t geweldig als je Khmer wil leren en helpen je graag. So far over Cambodja.
Ik verblijf dus in t Victory Guest house net buiten de stad waar alle vrijwilligers verblijven in een eigen kamer. Op mn fietsje ben ik rondgeleid door de stad en achterop de scooter bij Sarry van conCERN naar Grace House waar ik ga werken, een klein half uur fietsen vanaf mn kamer. Op een groot terrein staan houten huisjes waarvan sommige fungeren als klaslokaal, er is een kantoor en bibliotheek en er staat een woonhuisje waarin 4 onderontwikkelde of meervoudig gehandicapten kinderen verblijven omdat ze thuis niet konden blijven (door mishandeling, verwaarlozing en opsluiting). Andere kinderen gaan hier naar school. Dinsdag start ik er om 8.30u.
Eten en drinken is cheap, voor 1-4 dollar (vergelijkbaar met euri) heb je een goedr maaltijd, de Amok is hier traditioneel en heerlijk! Het is een groentensoep van kokosmelk met vis en rijst, heel kruidig. De cocktails vloeien de eerste dagen al aardig, zeker op de tapasavond waar alle vrijwilligers elke vrijdagavond naartoe gaan. Met Julie en Jedidja uit NL ontdek ik oa de stad en de Wats (tempels). Dit weekend gaan we met zn 3en op de fiets naar Ankor Wat en kijken naar de zonsop- en ondergang. Hopelijk hebben jullie nu een beetje een idee hoe ik hier leef, alles went heel snel heb ik nu al gemerkt.
Eah sen heuy, veel liefs!
-
19 September 2015 - 15:11
Jenske:
Hee Ilse,
Leuk om te lezen! De eerste dagen zijn altijd nieuw en spannend. Dat over langzaam lopende Aziaten herken ik wel. Het lijkt nu stom, maar wacht maar totdat je zelf een keer door de stad loopt met temperaturen tegen de 50 graden en dan snap je het ;). Geniet van alle avonturen en hou ons op de hoogte!
Liefs, Jenske. -
19 September 2015 - 18:37
Steffie:
Hee lieverd,
super leuk om dit te lezen zeg! Zo kunnen we helemaal op de hoogte blijven van al je avonturen.
De eerste blog klinkt in ieder geval al gezellig! Ik ben erg benieuwd naar je verdere verhalen en zeker na je ervaringen van dinsdag. Heel veel plezier, pas goed op jezelf :)
Dikke kus Steff -
20 September 2015 - 09:08
Tom:
Leuk reisverslag Ilse. Het leven daar zal inderdaad wel even anders zijn dan in Oeffelt! -
20 September 2015 - 09:24
Tom:
En nu het vervolg van het berichtje..
Berichten plaatsen via je telefoon is niet altijd een succes op deze site!
Maar wat ik nog wilde zeggen is dat ik je zeker ga volgen de komende tijd.
Ben benieuwd naar je verhalen en avonturen daar in het verre oosten.
Als je trouwens nog iets typisch wilt eten kan ik je ''Skuon'' aanraden.
Gewoon goed kauwen en wegspoelen met een heerlijke koude Angkor! ;)
En vergeet niet een bezoekje te brengen aan de jungles van Koh Kong, ook zeker de moeite waard.
Ilse, geniet van alles wat op je pad gaat komen en we'll keep in touch! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
