Koffie en salsa in Colombia

Hola lieve vrienden en familie,

Super leuk om jullie reacties te lezen en lieve berichten uit Nederland te krijgen! Vooruit dan maar, een nieuw verslag ;)

Een maand klinkt misschien lang, maar het vliegt voorbij.. het backpackersleven bevalt ons zeer goed, hostels noemen we ons thuis, de mensen zijn gezellig, het weer is heerlijk (meestal) en de muziek is perfect!

Na een maand in Colombia dacht ik ineens een Engelse menukaart voor me te hebben, maar het bleek gewoon Spaans te zijn..! De taalbarrière lijkt dus minder te worden! Alle gruwelverhalen die we vooraf hoorden zijn in mijn ogen zwaar overdreven, ('t is natuurlijk een ander verhaal als je in je uppie in t donker rondzwerft) daarnaast lijken mannen eerder slachtoffer te zijn van zakkenrollers in de nacht.
Dus ik ben een en al positiviteit over dit land! We hebben ons eindpunt bereikt nadat we de afgelopen weken weer wat afgereisd..

Medellin, de grote stad die wereldwijd bekend staat om de drugsbaron Pablo Escobar. Hier zijn we veel te weten gekomen over het land, de geschiedenis en het geloof. Zo zie je overal Maria afgebeeld, zij is het belangrijkste in het geloof voor de colombianen omdat de vrouw in het gezin ook het belangrijkste is, de man is er nooit..
De periode waarin Pablo een hele grote rol speelde bij alle bomaanslagen, moorden, corruptie e.d. heeft een grote impact op de bevolking gehad en nog steeds. Sinds deze manipulatieve rijke criminele man overleden is, is het land nog lang niet uit de problemen, legalisatie van cocaïne zou veel oplossen denken ze hier.. al is dit niet het enige probleem, Colombiaanse grond bevat super veel mineralen en de export hiervan is een belangrijk onderdeel in de oorlogen. Naast deze intellectuele dag hebben we de stad en mooie omgeving van boven bezichtigd dmv paragliding! Sfeer en cultuur hebben we gesnoven (we zijn erg van de woordspeling) bij de voetbalwedstrijd Medellin-Santa Cruz.

Salento is een schattig dorp in de koffieregio. Prachtige valley met hoge palmbomen, bergen en jungle waar ik heel de dag wel rond kon lopen en klimmen. Als koffieliefhebber moest ik uiteraard een bezoek brengen aan een finca(een boerderij /koffieplantage). De kleinzoon gaf een rondleiding, liet het proces zien wat natuurlijk eindigde met een kopje verse koffie. Heel leuk om te zien en te horen hoe ze biologisch hun koffie maken, tussen de koffieplanten staan bananenbomen, om het water op te nemen uit de grond (koffieplant heeft weinig water nodig, wat anders nogal lastig zou worden in het regenseizoen), en ananasplanten om de insecten af te leiden.

In buenaventura maakten we 't weer mee hoor.. Hier hadden we afgesproken met een Colombiaanse vriend van Tom die hier werkt in de bouw. In het appartement waarmee ze bezig waren hadden ze een kamer voor ons, dit was alleen nog lang niet gebruiksklaar.. er werd ter plekke een bed voor ons opgebouwd, de vloer werd gepoetst en het licht werd gefixt. Wat een gastvrijheid en super lief, zonder ergens om te vragen. Later maakten we een ronde door t dorp, ontmoetten we familie en vrienden, die 't maar al te leuk vonden om ons te ontmoeten, en werd er een beroep gedaan op mijn therapeutisch inzicht. Het was te merken dat hier weinig toeristen komen, we werden hier behoorlijk aan- en nagekeken en mensen wilden hun Engels oefenen door een praatje te maken. In dit dorp was verder niks te doen of te zien, merendeel van de bevolking hangt wat op straat bij gebrek aan werkgelegenheid, waarom waren we dan hier zul je je afvragen.. goede vraag, voor de walvissen!! Vanuit hier gaan boten naar het leefgebied van de walvissen welke we dus hebben zien zwemmen en springen!! Heel gaaf!
Zonder dat we het wisten ontstond er nog een spannende situatie, goed verhaal dus.. doordat hier weinig toeristen komen zijn restaurants schaars, zeker in t gebied waar wij zaten, dus vertrokken we met openbaar vervoer (busjes die op en neer rijden) naar t centrum waar we rustig een bordje met kip en rijst hebben gegeten, om de tijd te doden zelfs nog een toetje bij een andere tent, lekker rustig aan. Met ons goed gedrag terug gereden met zo'n busje, zodat we maar 1 straat door moesten lopen naar het appartement. Onderweg zeggen we gedag tegen een jeep vol politieagenten en een paar meter verder staan onze vrienden ons op de stoep op te wachten, kei bezorgd... We snapten er niks van, maar ze maakten ons duidelijk dat ze zich zorgen hadden gemaakt omdat we uren weg waren in 't donker en dat ze zelfs de politie hadden gebeld!! Oeps...

Cali stad van de salsa! Uiteraard deelgenomen aan de salsalessen in ons hostel om zo m'n skills uit te breiden, wat vrij aardig ging. Eenmaal in de locale club bijna alles moeten laten vallen, "we do it cali style" zeggen ze hier, dusss oke haha!
Het verlaten van Cali voelde als weggaan van huis.. we zijn er een week geweest maar het leek veel langer, leuke mensen, fijn hostel, veel dansen, lekker eten, mooi weer (op een paar buien na) en veel hilarische momenten!

Op dit moment zijn we terug in Cartagena om op een plank in de zee te liggen en 't surfen onder de knie te krijgen! Laatste dagen in Colombia voordat er nieuwe avonturen op ons pad gaan komen, we genieten hier nog wel even (met ruim 30graden)!

Heel veel liefs en groetjes